Rozdzial IV - "Wiadomosc"

„Świat, który cię otacza, to odbicie świata, który nosisz w sobie.”

Brian Tracy

Hermiona:

Rano obudziło mnie jakieś stukanie w szybę. Nie chętnie otworzyłam oczy i spojrzałam w stronę gdzie dochodził hałas. Zobaczyłam Hedwigę, która uparcie chciała się dostać do środka, w dziobie miała list. Harry i Ron – pomyślałam. Zupełnie o nich zapomniałam, nadal nie wiedziałam co z Nimi zrobić. Wstałam i otworzyłam okno. Sowa wleciała do pokoju, rzuciła list na łóżko i usiadła na biurku.
-Oczekują odpowiedzi już?- zapytałam zdziwiona. Hedwiga nigdy nie czekała aż odpiszę. Podeszłam do łóżka i wzięłam list do ręki. Nabrałam powietrza i go otworzyłam.

Droga Hermiono!

Właśnie do Nory przyszedł Lupin. Podsłuchaliśmy, że poszłaś z Snape i nie chcesz mieć nic wspólnego z zakonem. Proszę powiedz, że to nie jest prawda, a Lupin sobie robi głupie żarty. Naprawdę byłabyś taka głupia, uwierzyć w słowa Snape, on jest śmierciożercą! Prędzej czy później albo Cię zabije albo odda w ręce Voldemorta. Nie wygłupiaj się tylko wracaj do domu, do rodziców. 

Harry i Ron

PS. Odpisz szybko, czekamy.

Kiedy to przeczytałam nie mogłam uwierzyć, nie mają prawa mi rozkazywać. Wczoraj jeszcze nie wiedziałam com z tym wszystkim zrobić ale teraz jestem pewna, odwróciłam pergamin i napisałam na Nim:

Drodzy Harry i Ron!

Chce wam przypomnieć, że to moje życie i to ja będę decydować komu wierzyć a komu nie. Dowiedziałam się sporo o mojej przeszłości, zamieszkałam z Snape’m. A jeśli chodzi o „rodziców” to do nich nie wrócę, bo nimi nie są. Jestem czarownicą czystej krwi, mało tego jestem arystokratką. Kiedy wrócę do Hogwartu ponownie założę tiarę i będę w domu w którym powinnam być od początku. Jeśli nie umiecie mnie takiej zaakceptować to nie odzywajcie się do mnie. A od zakonu trzymam się z daleka, to oni mnie rozdzielili z rodziną, to oni zabili mi matkę!

Hermiona.

Włożyłam do koperty i dałam Hedwidze. Teraz to nawet z Nimi już nie chciałam mieć nic wspólnego. Sowa wzięła ode mnie list i wyleciała z pokoju. Nie żałowałam moich słów wypisanych na pergaminie.
Postanowiłam się ubrać i zejść na dół powiedzieć Snape’owi, że chce założyć ponownie tiarę. Ubrałam się w krótkie czarne spodenki i zielona bluzkę na ramiączkach z lekkim dekoltem. Jeszcze założyłam do tego czarne baleriny i zeszłam na dół.
-Severus!- krzyknęłam
-Tu jestem- usłyszałam i poszłam w tamtym kierunku. Weszłam do pokoju, najwyraźniej musiał tam być jego gabinet, wyglądał prawie identycznie co ten w Hogwarcie. Już miałam mówić o co chodzi kiedy nagle zobaczyłam Malfoy’a.
-Granger?
-Malfoy?
-Draco poznaj moją córkę- powiedział.
-Co? To jednak ona?
-Tak- odpowiedział, lecz zobaczył moją minę wiec ponownie zwrócił się do blondyna. – Draco zostaw nas na chwilę samych.
-Dobrze- odpowiedział i wyszedł.
-Co on tu robi?- zapytałam lekko przerażona.
-Spokojnie. Nie myśl sobie, że robimy na Ciebie jakiś zamach. Przysięgam, że nic złego Ci się nie stanie tutaj. Jestem Twoim ojcem, nie pozwolę by stała Ci się jakaś krzywda. A teraz mnie posłuchaj, muszę iść na spotkanie z Czarnym Panem. Do póki nie wrócę, zostanie z Tobą Draco…